Nie ma 

wiersza który by objął

Nasze lęki i ból istnienia

Naszą samotność i opuszczenie

Dopóki los nas nie postawił 

na Drodze wspólnego istnienia…

Tak samotnego do czasu chwili

Gdy nasze spojrzenia

Na pierwszą długą

 jak wieczność chwilę 

Spotkały się kiedyś niby przypadkiem

Jak grom z pięknego 

Bezchmurnego nieba

Wiedząc w spojrzeniu że jest na wieki

Ze żadne inne  już nie zachwyci

A to wystarczy na każdą chwilę

Na każdy moment Wspólnego bycia 

Tu i teraz ciagle od nowa

Znajdując w spojrzeniu 

spokój istnienia

I miłość jak w lustrze odbitą

Tafli czystego 

jak serce jeziora… 

– Doreen Urbańska

Autor: Doreen Urbańska

=====

© E- aforyzmy.pl – wszelkie prawa zastrzeżone. Bez pisemnej zgody E-aforyzmy.pl (Doreen Urbańska) kopiowanie jakichkolwiek treści, w tym również zdjęć, jest zabronione. Plagiat jest przestępstwem zagrożonym odpowiedzialnością karną.