Jaką okrutną zagadką jest życie. Ludzie spotykają się i rozstają niby jesienne liście pędzone wiatrem. Daremnie wzrok usiłuje w pamięci zachować twarz, ciało, sylwetkę, gesty ukochanej osoby – po kilku latach nie pamięta się już, czy miała oczy niebieskie, czy czarne…

– Nikos Kazantzakis – Grek Zorba